Wynik obliczeń sejsmicznych jest podzielony na dwie sekcje: wymagania dotyczące prętów i połączeń.
"Wymagania sejsmiczne" zawierają Wymaganą wytrzymałość na zginanie i Wymaganą wytrzymałość na ścinanie połączenia belka-słup dla ram sprężystych. Są one wyszczególnione w zakładce 'Połączenia ram momentowych według prętów'. W przypadku ram stężonych w zakładce 'Połączenie stężone według pręta' podawana jest Wymagana wytrzymałość połączenia na rozciąganie oraz Wymagana wytrzymałość połączenia na ściskanie stężeń.
Przeprowadzone kontrole obliczeń są przedstawiane w tabelach. W szczegółach kontroli obliczeń w przejrzysty sposób przedstawione są wzory i odniesienia do normy.
Czy chcesz modelować i analizować zachowanie bryły gruntowej? Aby to zapewnić, w programie RFEM zaimplementowano odpowiednie modele materiałowe. Można użyć zmodyfikowanego modelu Mohra-Coulomba z liniowo-sprężystym modelem idealnie plastycznym lub nieliniowo sprężystym modelem z edometryczną relacją naprężenie-odkształcenie. Kryterium graniczne, które opisuje przejście od obszaru sprężystości do obszaru płynięcia plastycznego, jest zdefiniowane według Mohra-Coulomba.
Czy znasz już model materiałowy Tsai-Wu? Łączy w sobie właściwości plastyczne i ortotropowe, co pozwala na specjalne modelowanie materiałów o charakterystyce anizotropowej, takich jak tworzywa sztuczne wzmocnione włóknami czy drewno.
Podczas uplastycznienia materiału naprężenia pozostają stałe. Zachodzi redystrybucja w zależności od sztywności występującej w poszczególnych kierunkach. Obszar sprężysty odpowiada powierzchni ortotropowej | Liniowy sprężysty model materiałowy (bryły). Dla strefy plastycznej ma zastosowanie następujące kryterium plastyczności według Tsai-Wu:
Wszystkie wytrzymałości są zdefiniowane jako dodatnie. Kryterium naprężeń można sobie wyobrazić jako powierzchnię eliptyczną w sześciowymiarowej przestrzeni naprężeń. Jeżeli jedna z trzech składowych naprężenia zostanie przyłożona jako stała wartość, powierzchnię tę można rzutować na trójwymiarową przestrzeń naprężeń.
Jeżeli wartość fy (σ), zgodnie z równaniem Tsai-Wu, płaski warunek naprężenia, jest mniejsza niż 1, naprężenia znajdują się w strefie sprężystej. Powierzchnia plastyczna zostaje osiągnięta, gdy fy (σ) = 1; wartości większe niż 1 nie są dozwolone. Zachowanie modelu jest idealnie plastyczne, co oznacza, że nie występuje usztywnienie.
Normy określają już metody aproksymacyjne (na przykład obliczanie deformacji zgodnie z EN 1992-1-1, 7.4.3 lub ACI 318-19, 24.3.2.5), które są potrzebne do obliczania deformacji. Sztywności efektywne są obliczane w elementach skończonych zgodnie z istniejącym stanem granicznym z/bez zarysowań. Sztywności te można następnie wykorzystać do określenia odkształceń za pomocą innych obliczeń MES.
Uwzględnij przekrój żelbetowy do obliczeń sztywności efektywnych elementów skończonych. Na podstawie sił wewnętrznych określonych dla stanu granicznego użytkowalności w programie RFEM, można sklasyfikować przekrój żelbetowy jako "zarysowany" lub "niezarysowany". Czy uwzględniasz wpływ betonu między rysami? W tym przypadku jest to określane za pomocą współczynnika rozkładu (np. zgodnie z EN 1992-1-1, Równ. 7.19 lub ACI 318-19, 24.3.2.5). Można założyć, że zachowanie materiału w strefie ściskania i rozciągania betonu jest liniowo-sprężyste, aż do osiągnięcia wytrzymałości betonu na rozciąganie. Procedura ta jest wystarczająco precyzyjna dla stanu granicznego użytkowalności.
Podczas określania sztywności efektywnych można uwzględnić pełzanie i skurcz na „poziomie przekroju”. W tej metodzie aproksymacji nie trzeba uwzględniać wpływu skurczu i pełzania w układach statycznie niewyznaczalnych (np. siły rozciągające od odkształceń spowodowanych skurczem w układach stężonych ze wszystkich stron nie są określane i należy je uwzględnić osobno). Podsumowując, obliczenia deformacji przeprowadzane są w dwóch krokach:
Obliczanie sztywności efektywnych przekroju żelbetowego przy założeniu warunków liniowo-sprężystych
Obliczanie odkształcenia przy użyciu sztywności efektywnych za pomocą MES
Czy wiecie, że...? W przypadku odciążenia elementu konstrukcyjnego za pomocą plastycznego modelu materiałowego, w przeciwieństwie do modelu Izotropowy | Nieliniowy sprężysty model materiałowy, odkształcenie pozostaje po całkowitym odciążeniu.
Do wyboru są trzy różne typy definicji:
Norma (definicja naprężenia równoważnego, przy którym materiał ulega uplastycznieniu)
Bilinearny (definiowanie naprężenia zredukowanego i modułu wzmocnienia)
Obliczenia skręcania skrępowanego można przeprowadzić dla całego układu. Uwzględniasz zatem dodatkową wartość 7 stopnia swobody w obliczeniach pręta. Sztywności połączonych elementów konstrukcyjnych są uwzględniane automatycznie. Oznacza to, że nie ma potrzeby' definiowania równoważnych sztywności sprężystych ani warunków podparcia dla układu odłączanego.
Następnie można wykorzystać siły wewnętrzne z obliczeń ze skręcaniem skrępowanym w rozszerzeniu do obliczeń. W zależności od materiału i wybranej normy należy uwzględnić bimoment wyboczeniowy i drugorzędny moment skręcający. Typowym zastosowaniem jest analiza stateczności według teorii drugiego rzędu z wykorzystaniem imperfekcji w konstrukcjach stalowych.
Czy wiecie, że...? Zastosowanie nie ogranicza się do przekrojów stalowych cienkościennych. Pozwala to na przykład na przeprowadzenie obliczeń idealnego momentu krytycznego dla belek o przekrojach z drewna litego.
W przypadku ponownego zwolnienia elementu konstrukcyjnego z materiałem nieliniowo sprężystym odkształcenie wróci do tej samej trajektorii. W przeciwieństwie do Izotropowego|Plastyczny model materiałowy, po całkowitym odciążeniu nie pozostaje odkształcenie.
Do wyboru są trzy różne typy definicji:
Norma (definicja naprężenia równoważnego, przy którym materiał ulega uplastycznieniu)
Bilinearny (definiowanie naprężenia zredukowanego i modułu wzmocnienia)
Wykres naprężenie-odkształcenie:
Określenie wielokątnego wykresu naprężenie - odkształcenie
Jeśli pracujesz z nieliniowościami, funkcja ta jest bardzo przydatna. Można na przykład określić nieliniowości zwolnień na końcach pręta (uplastycznienie, zerwanie, poślizg itp.) oraz podpór (wraz z tarciem). Ponadto można użyć specjalnych okien dialogowych do określania sztywności sprężystych słupów i ścian na podstawie specyfikacji geometrii.
Planowanie z wykorzystaniem prętów jest również ułatwione w programach ze względu na specyficzne funkcje. Pręty można rozmieścić mimośrodowo, podeprzeć na podłożu sprężystym lub zdefiniować jako połączenia sztywne. Zbiory prętów umożliwiają łatwe przyłożenie obciążenia do kilku prętów. W programie RFEM można również zdefiniować mimośrody powierzchni. Tutaj można przekształcić obciążenia węzłowe i liniowe na obciążenia powierzchniowe. W razie potrzeby można podzielić powierzchnie na składowe powierzchni, a pręty na powierzchnie.
Dostępnych jest wiele opcji umożliwiających proste wprowadzanie danych i modelowanie. Model jest wprowadzany jako model 1D, 2D lub 3D. Typy prętów, takie jak belki, kratownice lub pręty rozciągane, ułatwiają definiowanie właściwości prętów. W celu modelowania powierzchni program RFEM oferuje różne typy powierzchni, takie jak Standardowa, Bez grubości, Sztywna, Membranowa i Rozkład obciążenia. Ponadto w programie RFEM dostępne są różne modele materiałowe, takie jak Izotropowe | Liniowo sprężysty, Ortotropowy | Liniowo sprężysty (powierzchnie, bryły) lub Izotropowy | Drewno | Liniowo sprężysty (pręty)
W programie RFEM istnieje możliwość łączenia powierzchni o typach sztywności "Membrana" i "Membrana ortotropowa" z modelami materiałowymi "Izotropowy nieliniowy sprężysty 2D/3D" i "Izotropowy plastyczny 2D/3D" (moduł dodatkowy (RF-MAT NL ).
Ta funkcja umożliwia symulację nieliniowych odkształceń np. folii ETFE.
Określenie odkształcenia granicznego dla obliczeń w stanie granicznym użytkowalności
Określanie stopni wykorzystania, sił podporowych i odkształceń
Dla obliczeń zgodnie z EC 5 (EN 1995) dostępne są następujące załączniki krajowe:
DIN EN 1995-1-1/NA:2013-08 (Niemcy)
NBN EN 1995-1-1/ANB:2012-07 (Belgia)
DK EN 1995-1-1/NA:2011-12 (Dania)
SFS EN 1995-1-1/NA:2007-11 (Finlandia)
NF EN 1995-1-1/NA:2010-05 (Francja)
UNI EN 1995-1-1/NA:2010-09 (Włochy)
NEN EN 1995-1-1/NB:2007-11 (Holandia)
ÖNORM B 1995-1-1:2015-06 (Austria)
PN EN 1995-1-1/NA:2010-09 (Polska)
SS EN 1995-1-1 (Szwecja)
STN EN 1995-1-1/NA:2008-12 (Słowacja)
SIST EN 1995-1-1/A101:2006-03 (Słowenia)
CSN EN 1995-1-1:2007-09 (Republika Czeska)
BS EN 1995-1-1/NA:2009-10 (Wielka Brytania)
Automatyczne generowanie obciążeń wiatrem i śniegiem
Wiele opcjonalnych redukcji zgodnie z wybraną normą
Bezpośredni eksport danych do aplikacji MS Excel
Języki programowania: angielski, niemiecki, czeski, włoski, hiszpański, francuski, portugalski, polski, chiński, holenderski i rosyjski
Weryfikowalny protokół wydruku zawierający wszystkie wymagane obliczenia. Raport dostępny w wielu językach; na przykład angielski, niemiecki, francuski, włoski, hiszpański, rosyjski, czeski, polski, portugalski, chiński i holenderski.
Bezpośredni import plików stp z różnych programów CAD
Podczas obliczania obciążenia rozciągającego, ściskającego, zginającego i ścinającego, moduł porównuje wartości obliczeniowe maksymalnej nośności z wartościami obliczeniowymi oddziaływań.
Jeżeli części są poddane zginaniu i ściskaniu, program dokonuje interakcji. W module RF-/STEEL EC3 można określić współczynniki zgodnie z metodą 1 (załącznik A) lub metodą 2 (załącznik B).
Do obliczeń wyboczenia giętnego nie jest wymagana smukłość ani sprężyste krytyczne obciążenie krytyczne z decydującego przypadku wyboczenia. Moduł automatycznie oblicza wszystkie wymagane współczynniki dla wartości obliczeniowej naprężenia zginającego. Moduł RF-/STEEL EC3 określa sprężysty moment krytyczny dla zwichrzenia dla każdego pręta w każdym miejscu x przekroju. W razie potrzeby wystarczy wprowadzić boczne podpory pośrednie poszczególnych prętów/zbiorów prętów, definiowane w jednym z okien wprowadzania.
W przypadku wyboru prętów do obliczeń odporności ogniowej w module RF-/STEEL EC3 dostępne jest kolejne okno wprowadzania, w którym można wprowadzić dodatkowe parametry, takie jak: typ powłoki lub okładziny. Ustawienia globalne obejmują wymagany czas odporności ogniowej, krzywą temperatury i inne współczynniki. W protokole wydruku wyszczególnione są wszystkie wyniki pośrednie oraz końcowy wynik obliczeń odporności ogniowej. Ponadto w protokole można wydrukować krzywą temperatury.
SHAPE-THIN określa wszystkie odpowiednie charakterystyki przekroju, wraz z plastycznymi siłami granicznymi i momentami. Nakładające się powierzchnie są uwzględniane w sposób realistyczny. Dla przekrojów utworzonych z różnych materiałów, SHAPE-THIN określa idealne charakterystyki przekroju w odniesieniu do materiału referencyjnego.
Oprócz analizy naprężeń w stanie sprężystym, można prowadzić również obliczenia w stanie plastycznym, zawierające interakcję sił wewnętrznych dla różnorodnych kształtów przekroju. Obliczenia interakcji plastycznej prowadzane są według metody Simplex. Podczas analizy naprężeń można wybrać różne teorie (Tresca lub von Mises).
SHAPE-THIN przeprowadza klasyfikację przekroju zgodnie z EN 1993-1-1 i EN 1999-1-1. W przypadku przekrojów stalowych o przekroju 4, program określa szerokości efektywne dla płyt usztywnionych lub nieusztywnionych, zgodnie z EN 1993-1-1 i EN 1993-1-5. W przypadku przekrojów aluminiowych o przekroju klasy 4, program oblicza grubości efektywne zgodnie z EN 1999-1-1.
Opcjonalnie SHAPE-THIN sprawdza wartości graniczne c/t zgodnie z metodami obliczeniowymi el-el, el-pl lub pl-pl zgodnie z DIN 18800. Przekrój jest klasyfikowany według danej kombinacji sił wewnętrznych.
Moduł RF-/STEEL EC3 automatycznie importuje przekroje zdefiniowane w programie RFEM/RSTAB. Możliwe jest wymiarowanie wszystkich przekrojów cienkościennych. Program automatycznie wybiera najbardziej efektywną metodę zgodnie z normami.
W obliczeniach stanu granicznego nośności uwzględniono kilka obciążeń, a w normie można wybrać obliczenia interakcji.
Klasyfikacja przekrojów do klas od 1 do 4 jest istotną częścią analizy zgodnie z Eurokodem 3. W ten sposób można sprawdzić ograniczenie nośności obliczeniowej i obrotowej ze względu na lokalne wyboczenie części przekroju. Moduł RF-/STEEL EC3 automatycznie określa stosunek c/t części przekroju poddanych naprężeniu ściskającemu i dokonuje klasyfikacji.
W przypadku analizy stateczności dla każdego pręta lub zbioru prętów można określić, czy wyboczenie giętne występuje w kierunku y i/lub z. W celu utworzenia modelu zbliżonego do warunków rzeczywistych możliwe jest również definiowanie dodatkowych podpór bocznych. Smukłość i sprężyste obciążenie krytyczne są określane automatycznie na podstawie warunków brzegowych modułu RF-/STEEL EC3. Sprężysty moment krytyczny, niezbędny do analizy zwichrzenia, może być obliczony automatycznie lub wprowadzony ręcznie przez użytkownika. W tym celu można również uwzględnić punkt przyłożenia obciążeń poprzecznych, który ma wpływ na wytrzymałość na skręcanie. Dodatkowo można uwzględnić ograniczenia obrotu (np. blacha trapezowa i płatwie) oraz panele usztywniające (np. blacha trapezowa i stężenie).
We współczesnym budownictwie, w którym przekroje są coraz smuklejsze, stan graniczny użytkowalności jest ważnym czynnikiem w analizie statyczno-wytrzymałościowej. Moduł RF-/STEEL EC3 przypisuje przypadki obciążeń, kombinacje obciążeń i kombinacje wyników do różnych sytuacji obliczeniowych. Odpowiednie odkształcenia graniczne są ustawione wstępnie w załączniku krajowym i w razie potrzeby można je dostosować. Ponadto możliwe jest zdefiniowanie długości referencyjnych i wygięć wstępnych do obliczeń.
Analiza deformacji według metody aproksymacyjnej zdefiniowanej w normach (na przykład analiza deformacji zgodnie z EN 1992-1-1, 7.4.3) jest stosowana do obliczania "sztywności efektywnych" w elementach skończonych zgodnie z istniejącym stanem granicznym betonu z rysami lub bez. Sztywności te są wykorzystywane do określania odkształcenia powierzchni poprzez wielokrotne obliczenia MES.
Obliczanie sztywności efektywnej elementów skończonych uwzględnia przekrój żelbetowy. Na podstawie sił wewnętrznych określonych dla stanu granicznego użytkowalności w programie RFEM, program klasyfikuje przekrój żelbetowy jako 'zarysowany' lub 'niezarysowany'. Jeżeli w przekroju ma być uwzględnione usztywnienie rozciągane, stosowany jest współczynnik rozkładu (np. zgodnie z EN 1992-1-1, Równ. 7.19). Zakłada się, że zachowanie materiałowe betonu w strefie ściskania i rozciągania jest liniowo-sprężyste do momentu osiągnięcia wytrzymałości betonu na rozciąganie. Jest to osiągane dokładnie w stanie granicznym użytkowalności.
Przy określaniu sztywności efektywnych uwzględniane są pełzanie i skurcz na „poziomie przekroju”. Wpływ skurczu i pełzania w układach statycznie niewyznaczalnych nie jest uwzględniany w tej metodzie aproksymacji (np. siły rozciągające od odkształceń spowodowanych skurczem w układach zablokowanych ze wszystkich stron nie są określane i muszą zostać uwzględnione osobno). Podsumowując, RF-CONCRETE Deflect oblicza odkształcenia w dwóch krokach:
Obliczanie sztywności efektywnych przekroju żelbetowego przy założeniu warunków liniowo-sprężystych
Obliczanie odkształcenia na podstawie sztywności efektywnych przy użyciu MES
Dzięki RF-MAT NL dostępne są następujące materiały:
Izotropowy, plastyczny 1D/2D/3D i izotropowy nieliniowo sprężysty 1D/2D/3D
Możliwe są trzy różne typy wprowadzania danych:
Podstawowy (definiuje się naprężenia zredukowane, dla których materiał ulega uplastycznieniu)
Bilinearny (definiowanie naprężenia zredukowanego i modułu wzmocnienia)
Wykres:
Określenie wielokątnego wykresu naprężenie - odkształcenie
Możliwość zapisu / importowania wykresu
Interfejs z MS Excel
Ortotropowy plastyczny 2D/3D (Tsai-Wu 2D/3D)
Dzięki temu modelowi materiałowemu możliwe jest zdefiniowanie poszczególnych parametrów (moduł sprężystości, moduł sprężystości przy ścinaniu, współczynnik Poissona) oraz wytrzymałości materiałowej (rozciąganie, ściskanie, ścinanie) w dwóch lub trzech kierunkach.
Mur izotropowy 2D
Możliwe jest określenie granicznego naprężenia rozciągającego σx,granica oraz σy,granica jak również współczynnika CH.
Mur ortotropowy 2D
Model materiałowy Ortotropowy mur 2D jest modelem sprężysto-plastyczym, umożliwiającym dodatkowo zjawisko "zmiękczenia" materiału, który może być różne w lokalnym kierunku x i y powierzchni. Ten model materiałowy jest odpowiedni dla niezbrojonych ścian murowanych, obciążonych głównie w płaszczyźnie.
Uszkodzenie izotropowe 2D/3D
Tutaj można zdefiniować antymetryczne wykresy naprężenie-odkształcenie. Moduł sprężystości jest obliczany w każdym kroku wykresu naprężenie-odkształcenie za pomocą Ei = (σi -σi-1 )/(εi -εi-1 ).
Po zakończeniu obliczeń wyświetlane są przejrzyste tabele zawierające wymagane zbrojenie oraz wyniki obliczeń stanu granicznego użytkowalności. Wszystkie wartości pośrednie są uwzględnione w sposób zrozumiały. Oprócz tabel przedstawiane są graficznie aktualne naprężenia i odkształcenia w przekroju.
Propozycje zbrojenia podłużnego i na ścinanie wraz z szkicami są dokumentowane zgodnie z aktualną praktyką. Propozycję zbrojenia można edytować i dostosowywać na przykład liczbę prętów i zakotwienie. Zmiany zostaną automatycznie zaktualizowane.
Przekrój betonu wraz ze zbrojeniem można wyświetlić w postaci renderu 3D. W ten sposób program zapewnia optymalną opcję tworzenia dokumentacji w celu tworzenia rysunków zbrojenia, w tym zestawień konstrukcji stalowych.
Obliczenia szerokości rys są przeprowadzane z wykorzystaniem wybranego zbrojenia sił wewnętrznych w stanie granicznym użytkowalności. Generowane wyniki obejmują naprężenia w stali, minimalne zbrojenie, graniczne średnice i maksymalny rozstaw prętów, a także rozstaw rys i maksymalne szerokości rys.
Wynikiem obliczeń nieliniowych są stany graniczne nośności przekroju ze zdefiniowanym zbrojeniem (wyznaczonym liniowo w sposób sprężysty) oraz ugięcia efektywne pręta z uwzględnieniem sztywności w stanie zarysowanym.
Podczas określania sił wewnętrznych można wybrać pomiędzy metodą obliczeniową 1 (bez zarysowania na całej długości belki) lub metodą obliczeniową 2 (tworzenie zarysowania na słupach wewnętrznych).
W obu przypadkach można uwzględnić stałą szerokość efektywną płyty betonowej w całym rozpiętości zgodnie z ENV 1994-1-1, 4.2.2.1 (1) i redystrybucję momentów. Siły wewnętrzne do wymiarowania łączników ścinanych mogą być określane tylko za pomocą obliczeń sprężystych sił wewnętrznych przy użyciu rdzenia analitycznego RSTAB (licencja RSTAB nie jest wymagana).
Obliczenia w pełni automatycznie określają efektywne właściwości przekroju w odpowiednich punktach czasowych, z uwzględnieniem pełzania i skurczu. W interfejsie użytkownika programu RSTAB modele konstrukcyjne są tworzone jako konstrukcja prętowa wraz ze wszystkimi warunkami brzegowymi i obciążeniami. W ten sposób zapewnione są niezawodne obliczenia sił wewnętrznych z uwzględnieniem efektywnych właściwości przekroju.
Istnieje możliwość definiowania nieliniowości, takich jak uplastycznienie, tarcie, rozerwanie, poślizg itp. dla przegubów prętowych i podpór. Dostępne są specjalne okna dialogowe służące do określania sztywności sprężystych słupów i ścian na podstawie specyfikacji geometrii.
Pręty mogą być rozmieszczone mimośrodowo, podparte na sprężystych fundamentach lub zdefiniowane jako sztywne połączenia. Zbiory prętów ułatwiają przyłożenie obciążenia na kilka prętów.
W programie RFEM można również zdefiniować mimośrody powierzchni. W tym miejscu można przekształcić obciążenia węzłowe i liniowe na obciążenia powierzchniowe. Powierzchnie można podzielić na komponenty powierzchni, a pręty na powierzchnie.
RX- TIMBER Column służy do wymiarowania słupów na przegubach (opcjonalnie z utwierdzeniem sprężystym w głowicy lub podstawie) oraz wsporników (opcjonalnie z podłożem sprężystym dla podstawy słupa).
W tym celu w programie dostępne są przekroje okrągłe i prostokątne.
Wyniki są wyświetlane w tabelach posortowanych według wymaganych obliczeń. Przejrzyste uporządkowanie wyników ułatwia orientację i ocenę.
Obliczenia w stanie granicznym nośności:
Nośność na zginanie i na ścinanie z interakcją
Częściowe ścinanie połączeń ciągliwych i nieciągliwych
Określenie wymaganych połączeń na ścinanie oraz ich rozmieszczenia
Obliczenie wytrzymałości wzdłużnej na ścinanie
Obliczanie połączenia na ścinanie oraz obwodu łącznika
Wyniki decydujących reakcji podporowych dla etapu budowy i zespolenia, z uwzględnieniem obciążeń podpór konstrukcyjnych
Analiza zwichrzenia (dla belek ciągłych i dźwigarów wspornikowych)
Sprawdzenie klas przekrojów oraz plastycznych i sprężystych właściwości przekroju
Sprawdzenie stanu granicznego użytkowalności:
Analiza ugięcia
Odkształcenia i początkowe wygięcie wstępne wyznaczone przy użyciu idealnych właściwości przekroju na podstawie pełzania i skurczu
Analiza częstotliwości drgań własnych
Obliczenia ograniczenia szerokości rys
Określanie sił podporowych
Wszystkie dane są zapisywane wraz z grafikami w przejrzystym protokole wydruku. W przypadku wprowadzenia jakiejkolwiek modyfikacji, protokół wydruku zostanie automatycznie zaktualizowany. COMPOSITE-BEAM jest programem samodzielnym i nie wymaga licencji RSTAB.
W osobnym oknie dialogowym można wprowadzić szczegółowe ustawienia dla obliczeń:
Metoda obliczeń według DIN 18800
Metoda obliczeniowa 1 wg el. (321)
Metoda obliczeniowa 2 wg El. (322)
Metoda analizy
Sprężysto - plastyczny według DIN 18800
Sprężysto-sprężysty zgodnie z publikacją Kretschmar, J./Österrieder, P./beirow, B.
Obciążenie graniczne przekrojów ogólnych
Przekroje ogólne - obejmują one wszystkie przekroje, które nie mogą być przypisane do pojedynczych lub podwójnie symetrycznych przekrojów dwuteowych, przekrojów skrzynkowych lub rurowych - mogą być również obliczane zgodnie z metodą prętów równoważnych na wyboczenie giętne. W tym przypadku jednak plastyczne właściwości przekroju są określane bez warunków interakcji. Dopuszczalne granice zastosowania dla tego uwzględnienia zależą od stosunku istniejącej siły wewnętrznej do w pełni plastycznej siły wewnętrznej. Pięć pól wprowadzania umożliwia definiowanie ustawień przez użytkownika.
Sprawdzenie wartości granicznej (c/t)
W tej sekcji okna dialogowego można aktywować lub dezaktywować kontrolę stosunków c/t.
Traktowanie kombinacji wyników
Podczas obliczania kombinacji wyników zestaw wyników uzyskuje się dzięki superpozycji wyników w każdym miejscu pręta, co uniemożliwia jednoznaczne określenie współczynników momentu. W tej sekcji można zatem dowolnie zdefiniować globalny współczynnik momentu dla obliczeń kombinacji wyników. Wstępnie zdefiniowane wartości są bezpieczne, niezależnie od metody obliczeniowej.
Na początku należy zdefiniować dane materiałowe, wymiary panelu i warunki brzegowe (przegub, wbudowany, samonośny, przegub-sprężysty). Istnieje możliwość przenoszenia danych z programu RFEM/RSTAB. Następnie naprężenia graniczne można zdefiniować ręcznie dla każdego przypadku obciążenia lub zaimportować z programu RFEM/RSTAB.
Usztywnienia są modelowane jako przestrzennie efektywne elementy powierzchniowe, które są mimośrodowo połączone z płytą. Z tego względu nie ma konieczności uwzględniania mimośrodów usztywnień na podstawie szerokości efektywnych. Zginanie, ścinanie, odkształcenie i sztywność St. Venanta usztywnień oraz sztywność Bredta zamkniętych usztywnień są określane automatycznie w modelu 3D.
Konstrukcje są wprowadzane jako modele 1D, 2D lub 3D. Typy prętów, takie jak belki, kratownice lub pręty rozciągane, ułatwiają definiowanie właściwości prętów. Do modelowania powierzchni dostępne są na przykład typy Standardowa, Ortotropowa, Szklana, Laminowana, Sztywna, Membrana itd.
Ponadto program RFEM może wybierać spośród modeli materiałowych: Izotropowy liniowy sprężysty, Izotropowy plastyczny 1D/2D/3D, Izotropowy nieliniowy sprężysty 1D/2D/3D, Ortotropowy sprężysty 2D/3D, Ortotropowy plastyczny 2D/3D (Tsai-Wu 2D/3D) i Izotropowy termiczno-sprężysty, Izotropowy mur 2D, Izotropowy zniszczenie 2D/3D.